Als angst zich in je hoofd vastzet

Als kind had ik een levendige fantasie. Mijn Barbies speelden scènes alsof ze in een film zaten. Ook schreef ik graag verhalen. In mijn hoofd zag ik alles haarscherp voor me en het voelde alsof ik het echt beleefde.

Hooggevoelige kinderen met een sterke wil hebben vaak diezelfde rijke verbeelding. Ze beleven alles intens en kunnen helemaal opgaan in hun eigen wereld. Maar hoe sterker een kwaliteit, hoe krachtiger ook de keerzijde.

Bij mij sloeg die door in angst. Rond mijn zevende ontwikkelde ik een fobie voor brand. Een nachtmerrie hield niet op zodra ik wakker werd, maar bleef dagenlang in mijn hoofd zitten. De beelden zag ik vooral 's avonds weer levendig voorbij komen, waar ik iedere keer weer van in paniek raakte. Ik verwerkte informatie diep en legde verbanden die anderen misschien niet zagen. Hoorde ik dat een brand door kortsluiting was ontstaan? Dan besefte ik dat dat bij ons thuis ook kon gebeuren. Onze elektrische apparaten waren oud – in mijn hoofd was het geen mogelijkheid meer, maar een zekerheid. Ik zag de vlammen al oplaaien en dacht de rook al te ruiken. ‘s Nachts ging ik keer op keer mijn bed uit om te controleren of alles nog veilig was beneden, zodat we niet verrast zouden worden door een brand.

Dit heeft jaren geduurd. Zelfs als puber kon een nachtmerrie over brand me zo in paniek brengen dat ik rillend naast mijn ouders in bed kroop. Mijn hoofd maakte het groter en levendiger.

Nog steeds ervaar ik hoe diep mijn brein indrukken verwerkt. Daarom kijk ik nauwelijks nog het nieuws. Beelden van oorlogen of rampen blijven te lang hangen. Ook spannende boeken zijn niet voor mij weggelegd. Ik zie het voor me, voel het en mijn lijf reageert alsof ik erbij was.

Wanneer verbeelding je overweldigt

Wat vroeger een last leek, is nu juist een kracht. Doordat ik zelf weet hoe overweldigend een hoofd vol beelden en een lijf vol gevoelens kan zijn, herken ik het direct bij kinderen. Ik weet hoe het voelt als je gedachten met je aan de haal gaan en hoe moeilijk het is om die te stoppen.

Voor hooggevoelige kinderen met een sterke wil is hun fantasie zowel een bron van creativiteit als iets wat ze in de weg kan zitten. Ze beleven dingen intens, soms zó sterk dat het niet meer uit hun hoofd verdwijnt. Daar kunnen ze in vastlopen. Maar er is ook een andere kant: als ze leren omgaan met hun verbeelding, kan die juist helpen om rust te vinden en om zichzelf beter te begrijpen.

Misschien herken jij dit bij je eigen kind: dat diepe inlevingsvermogen, die intense beleving. Weet dan dat wat nu een worsteling lijkt, later een kracht kan worden. Als ze leren grip te krijgen op hun eigen gedachten, hoeven ze er niet door overspoeld te worden, maar kunnen ze het inzetten als iets wat hen juist helpt.

Wil je meer weten over hoe je jouw kind kan ondersteunen? Plan een vrijblijvend gesprek in of lees verder in mijn andere blogs over hooggevoelig en sterke wil.